martes, 23 de octubre de 2012

No soy nadie


Foto de National Geographic

Panti



Gústame moito ir con Panti de paseo polos alrededores da casa, solemos dar paseos de 5 ou 6 Km, vivimos na aldea que para nós e todo un privilexio, xa que ás dúas nos gusta disfrutar da naturaleza, ela goza acarreirando polos prados, non pasa día sin mollar as patas nos ríos ou en calquera charco e as dúas sempre quedamos apampadas mirando algún que outro paxariño cantareiro, a vida aquí é mui tranquila e Panti é mui alegre e obediente polo que sempre me acompaña libre, sin ataduras, sin collar nin nada, de feito si nos atopamos con algún coche, por algunha das carreteras secundarias, ela agacha a cabeza e vén correndo hacia mín co rabo entre as pernas para que a colla no colo porque ten moito medo, é normal, pasar do silencio absoluto ó ruído que fai o coche ó pasar a 50 Km/h +/- debe ser bastante molesto para un can. 

Últimamente, como podedes observar na foto de arriba, vén con nós Estrella (a cadela que non obedece polo nome), é a cadela do veciño e é mui amiga de Panti (a veces).